Wednesday, April 29, 2009
اينجا در ميانه راه
سايه هايمان بلند و بلندتر می شود
آفتاب پس مانده
و روز رو به انتهاست
شايد ترسی نيست که ديگر
برای دل دادن به دردها دمی نمانده
و يا از همين تبسم ماسيده بر سکوت
که فرجام تمام ناگفته هاست
که می داند
شايد باز تکرا ر شديم
سايه هايمان بلند و بلندتر می شود
آفتاب پس مانده
و روز رو به انتهاست
شايد ترسی نيست که ديگر
برای دل دادن به دردها دمی نمانده
و يا از همين تبسم ماسيده بر سکوت
که فرجام تمام ناگفته هاست
که می داند
شايد باز تکرا ر شديم
.اگر فردايی در راه بود
# posted by Mohsen Sarmadi @ 10:29 AM 
